Jest dobrze

Jesteśmy już razem.

Na szczęście wszystkie nasze strachy tymczasowo zniknęły.

Guz okazał się jednak pozapalny. Badanie nosogardzieli nie wykazało nic niepokojącego.

Podwyższony poziom leukocytów prawdopodobnie był wywołany stanem zapalnym w organizmie.

Udało się też skorzystać z pomocy kardiolożki. Pani dr zaleciła badanie ciśnienia dwa razy dziennie bo dwa pomiary ciśnienia wykazały niepokojące wartości. Eho serca w porządku, ekg również.

Jako, że w rodzinie ma zawałówców i rakowców musi być pod opieka lekarzy, a opiekę ma bardzo dobrą.

Lekarz opowiadał mu historię młodej kobiety, która trafiła do niego w 3 stadium raka krtani bo przez pół roku nikt nie potrafił jej porządnie zdiagnozować. Kobieta na szczęście żyje ale straciła krtań i węzły chłonne. Często bagatelizujemy różne sygnały naszego organizmu albo nie potrafimy otrzymać należytej opieki. Mój mąż trafił na fantastycznych lekarzy, którzy starają się zrobić wszystko by znaleźć przyczynę obecnego stanu rzeczy. Nadal nie wiemy dlaczego zmienił mu się głos, jaka jest tego przyczyna.

W połowie stycznia kolejna wizyta w klinice.

Na dziś cieszymy się, że wszystkie czarne scenariusze się nie ziściły.

Chciałabym wszystkim Wam serdecznie podziękować za ciepłe słowa i gesty, które mnie bardzo pozytywnie zaskoczyły. Osoby których na oczy nigdy nie widziałam proponowały mi wsparcie.

Od Asi dostaliśmy wczoraj paczkę z syropami własnej roboty oraz rysunkami córek i słowami wsparcia.

To już kolejna porcja syropów:)Dziękuję Ci kochana, że jesteś ze mną w najtrudniejszych momentach;*

Zawsze gotowa do pomocy i wspierająca.

Kasi bardzo dziękuję za propozycję pożyczki.

Dziewczyny jesteście fantastyczne z wielkimi sercami.

Wasze wsparcie jest dla mnie nieocenione!

Nie lubię robić podsumowań ale nawet nie ten rok ale ostatnich kilka lat było dla mnie swoistym egzaminem. Dziś wiem, że jestem w stanie znieść więcej niż myślałam. Na bliskich będę walczyć jak lwica. Pieniądze dziś są, jutro może ich nie być, ważni są ludzie, którzy potrafią wyciągnąć rękę i miłość, która nie pozwala nam się poddać.

Było ciężko i pewnie jeszcze będzie ale czuję jakąś nową energię.

Nie rezygnuję z marzeń. Pielęgnuję je i czekam na właściwy moment by wyjąc je z szafy.

Nie tracę nadziei na nasze miejsce na ziemi z gromadą uratowanych zwierząt.

Co mnie dziś cieszy? Oprócz tego, że zdrowotne, czarne chmury się rozwiały to postępy Kuzyna.

Przez te cztery dni gdy byliśmy sami chłopak zaczął współpracować. Zdarza mu się jeszcze próbować ściągać kaganiec ale różnica jest ogromna. Od szarpania się i rycia w ziemi (nos zdarł do krwi) do spokojnego chodzenia przy nodze i fukania.

W czasie tych kilku dni wychodziłam z nimi oddzielnie (4 spacery dziennie) co przyniosło efekty. Mogę się skupić wyłącznie na nim. Najważniejsze, że chce współpracować.

Uzgodniliśmy ,że ja się nim zajmę bo mój mąż jest za nerwowy i źle na siebie działają;)

Obejrzałam kilkanaście filmików o wychowaniu psa i zamierzam powoli te informacje wprowadzać w życie.

Chciałabym Wam życzyć spokojnego Nowego Roku.

Niech przyniesie pokój, radość i spełnienie.

Dbajcie o zdrowie, pielęgnujcie relacje.

Karmcie dobrego wilka!

Pozdrawiam!

Pozdrawiam Tangerina;)